मुक्तक

यहाँ गास, बास र कपास खोसिएको छ
दिन दिनै मान्छेका बाँच्ने आश खोसिएको छ
ज्युँदा मान्छेको अधिकार त खोसियो खोसियो
यहाँ सास नभएका मान्छेको लाश खोसिएको छ

पत्रकार (लघु कथा)

एउटा इमान्दार, भद्र र व्यवहारिक पत्रकार घाँटीमा महंगो खालको क्यामरा र पछाडि टल्किने खालको झोला बोकेर गल्लीको बाटो समाचार खोज्दै हिँडिरहेको थियो । उज्यालोलाई बलात्कार गर्दै साँझले विस्तारै आफ्नो अधिपत्य जमाउन लागिसकेको थियो । पत्रकार भने समाचारको खोजीमा गल्ली गल्ली डुलिरहेको थियो । उसको अनुहारको भाव हेर्दा यस्तो लाग्थ्यो, मानौं उसलाई आज बोसले थर्काएको छ र जसरी भए पनि एउटा गतिलो फोटो या समाचार ल्याउन भनेको छ उसको पत्रिकाको लागि । उसको चाला हेर्दा भोकाएको कुकुर पुच्छर तल फर्काएर अगाडि बढिरहेको अभिनय गरिरहेको छ कि जस्तो लाग्थ्यो । केही बेरको हिँडाइ पछि ऊ झन बेस्मारी थाक्यो । पत्रकारको जागीर खाएर एउटा मोटरसाइकल किन्न नसकेकोमा उसलाई टिन्न तात्यो । पत्रकारले क्यामरातिर हे¥यो । लेन्सको टुप्पोमा औंलाले टुक्क टुक्क हान्यो र उठेर गयो । केही पर पुगेपछि कोही चिच्याएको आवाजलाई हावाको वेगले उसको कानसम्म हुलिदियो । पत्रकारले कान ठाडा पा¥यो र टक्क उभियो । फेरि कोही कराएको आवाज उसको दिमागसम्म पुग्यो र जोडले मन्दिरको घण्टी बजे जस्तो बज्यो । पत्रकारले सुस्तरी पाइला चाल्दै त्यतैतिर देख्यो । साँझ छिप्पिसकेकाले मान्छेको अनुहार चिन्न गाह्रो पथ्र्यो । तर उसले फोहोर फाल्ने कन्टेनरले छेक्ने गरी लुकेर चिच्याएको तिर हे¥यो । उसले देख्यो – त्यहाँ एउटी केटीलाई दुई तीन जना केटाहरुले बलात्कार गरिरहेका छन् । उसले आफ्नो पाइन्टको दाहिने खल्तीबाट मोबाइल निकाल्यो र पुलिसलाई फोन गर्न खोज्यो । नम्बर डायल गर्न थाल्यो । केटी झन धेरै चिच्याई मुख छोपेर चिच्याएझैं । उसको आवाज एकदमै सानो सुनिएको थियो सायद बलात्कारीहरुले मुखमा पट्टी बाँधिदिएका थिए । पत्रकारले एक छिन बडो रुचिका साथ तिनीहरुको कृयाकलाप हे¥यो र मोबाइल खल्तीमा कोच्यो । अन्ततः घाँटीमा झुण्डिएको क्यामराको मुख त्यतैतिर फर्कायो र कोण कोणका फोटा क्यामरामा कैद ग¥यो । उसले फोटा खिच्ने बेलामा क्यामराको फोकसले एकछिन वातावरण दिउँसोमा परिणत ग¥यो । केही फोटाहरु क्यामरामा कोचेर पत्रकार बाटो लाग्यो । त्यो केटीका चित्कारहरु पत्रकारको बाटोतिर भागिरहेका थिए गुहार गुहार भन्दै ।