मित्रता

जवानीको एक साँझ
म मेरो क्याफेको कुनामा
चुरोट तानिरहेको घडी
एउटा आगोको झिल्काले
मसँग उधारो चुरोट माग्यो

बदलामा मैले खरानी दिएँ
आगोले खरानी बाल्न खोजिरहेथ्यो
जसरी हामीले
‘सविंधान बनाउन खोजिरहेथ्यौं’
ठ्याक्कै तीन सेकेण्ड पहिले
एक हुल हावाका सन्तान आएर
खरानी उडाएर लापत्ता भए
पुलिसले खोज्दैछ बतासलाई
उसलाई मुद्दा परेको छ अपहरणको

दोश्रो साँझ
आगोको झिल्काले
मसँग आगो माग्यो
उत्तरमा मैले हात दिएँ
पोल्दो रहेछ आगोको झिल्कोले
के उसलाई सन्तुष्टि मिलेथ्यो ?

तेश्रो साँझ
आगोको झिल्काले
मसँग साथ माग्यो
मैले उसलाई सहमति दिएँ
तर
प्वाल पारिदिएछ सहमतिको कागज

यसरी वर्षौंसम्म
हामीले मित्रता गाँसिरह्यौं
उसो त
आगोको झिल्काले
प्राय पोलिरहन्थ्यो आफैलाई

तर आजकाल
चुरोट सल्काउन छोडेदेखि
आगोको झिल्को
बिना सूचना
मदेखि धेरै टाढा भागेको छ ।